دوشنبه 12 تير 1396 , 13:17
نگاهی به اکران فیلم "نهنگ عنبر" و مظلومیت"ویلایی ها"
"یک بام و دو هوای" سینمای ایران
فیلم "نهنگ عنبر" ، که این روزها بر پرده سینماهای کشوراست فیلمی مبتذل با شوخی های سطح پایین است که سعی دارد با کمک گرفتن از آهنگ های تند و صحنه های رقص، کمبودهای تکنیکی و فیلم نامه ضعیفش را جبران کند
سجاد قنبری - فیلم "نهنگ عنبر" ، که این روزها بر پرده سینماهای کشوراست فیلمی مبتذل با شوخی های سطح پایین است که سعی دارد با کمک گرفتن از آهنگ های تند و صحنه های رقص، کمبودهای تکنیکی و فیلم نامه ضعیفش را جبران کند؛ فیلمی پراز دیالوگ های مبتذل و زننده که حتی در مقایسه با فیلم های مشابه، هیچ حرفی برای گفتن ندارد.
فیلمی که اگر همراه خانواده به دیدن فیلم رفته باشید و فرزند نوجوان یا جوان ندارید که شما رو دردیدن فیلم همراهی کنند خوشحال خواهید شد.
اینکه چرا هنوز در سینمای ایران درجه بندی(گروه بندی سِنی) فیلم ها هنوز به سرانجام نرسیده است، سئوالیست که مطالبه آن بادیدن فیلم هایی مثل نهنگ عنبر جدی تر می شود!
جریان وزارت ارشاد و ممیزی کُتب و فیلم نامه ها هم شده جریان توصیه آن عالم بزرگ!
"نقل است که روزی یکی از علمای بزرگ در منبر به مردم گفتند: امروز میخواهم توصیه مهمی به شما داشته باشم. تا امروز به شما می گفتم موحد باشید. امروز از شما میخواهم که مُشرک باشید!
وقتی با تعجب مردم مواجه شد، ادامه داد: تا امروز هرچه گفتم موحد باشید اثری از خدا در زندگی تان مشاهده نکردم، امروز از شما میخوام مُشرک باشید و در کنار دنیا، خدا را هم داشته باشید."
حال حکایت ممیزی و وزارت ارشاد ماهم همین شده. باید به وزارت محترم ارشاد گفت از ممیزی شما و مجوزهای سینمایی شما ناامید شدیم، لا اقل لطفی کنید و اگر به فیلم مبتذلی مجوز دادید علامت و نشانی بگذارید که مردم بدانند بابت دیدن چه فیلمی پول می دهند و با چه مضمونی از فیلم ها مواجهند تا لااقل خانواده، فرزندان نوجوان و جوان خودرا به دیدن چنین فیلمهایی نبرند! مردم ما بنا به قاعده اعتمادی که "پسوند" وزارت فرهنگ و ارشادِ (اسلامی) دارند تولیدات سینمایی ایران را بلحاظ فرهنگی و دینی درست می پندارند.
باور کنید چنین فیلم هایی درهیچ کجای دنیا اجازه پخش و اکران، بدون لحاظ محدوده سنی ندارند!
توجه متولیان محترم را به دیالوگ و آواهای مبتذل شخصیت اصلی مرد فیلم، بعد از خوردن معجون معطوف می کنم.
تعجب برانگیزتر اینکه صدا و سیما هم اقدام به تبلیغ فیلم و پخش تیزر هایی از این فیلم، آنهم درچندین نوبت می کند!
در این بین واکنش دوگانه منتقدین و دلواپسان سینما هم دیدنی ودر نوع خود جالب توجه است. اشخاصی که روزگاری برای فروش میلیاردی فیلم اخراجی ها به بهانه تکنیک ضعیف و طنزِ به ذعم آنان ضعیف تر، حنجره می دریدند وگریبان پاره میکردند و به این نوع جذب مخاطب و فروش فیلم انتقاد داشتند، این روزها درمقابل فروش ۱۷ میلیاردی فیلمی که جز شوخی های مبتذل و رقص و آهنگ، جذابیتی ندارد، سکوت اختیار کرده اند و احساس وظیفه ای در قبال سینمای ایران نمی کنند!
این دسته از منتقدین صرفا ازاینکه بقول خودشون حال و روز سینما بلحاظ مالی و فروش گیشه خوب است خوشحال هستند و دیگر موارد در اولویتِ نقدشان جایی ندارد!
قصه منتقدین این چنینی سینمای ما، مَثَلِ "یک بام و دو هواست"!
درحالی که فیلم اخراجیها، برنده سیمرع بلورین بهترین فیلم ازنگاه تماشاگران بود و فیلم نهنگ عنبر بیشتر به جوکهای تصویریِ مبتذل شباهت دارد تا فیلم سینماییِ بامحتوا و در آن بجای استفاده از تکنیک های فیلم نامه ای، بازیگری، تصویربرداری، کارگردانی و ... بیشتر شاهد جِلف بازی بازیگران به ظاهر معروف آن هستیم، البته با کارگردانی آماتور گونه و فیلمنامه ای که به فیلم فارسی دهه چهل و پنجاه بیشتر شباهت دارد!
درمقابل، شاهد بی توجهی صرف به اکران و مظلومیت فروش فیلم فاخر و ستایش برانگیز" ویلایی ها " هستیم. فیلمی با بازی های فوق العاده، فیلمنامه تحسین برانگیز وجذاب و کارگردانیِ برجسته که درچندین مورد کاندید و برنده سیمرغ بلورین شده است.
فیلمی که فارغ از موضوع ارزشی آن، فیلمی است که واقعا ارزش دیدن درکنار خانواده را نیز دارد.
به هرحال، یک بام و دو هوایِ سینمای ایران همچنان ادامه دارد ...
* پزشک و جانباز نخاعی 70%
